Anne ve babalar çocuklarının okul başarısını artırmak,başarısızlıktan kaynaklanan aile içi problemleri çözebilmek ve çocukları ile daha iyi ilişkiler kurmak için aşağıda belirteceğimiz hususlara dikkat etmeleri kendileri ve çocukları için faydalı olacaktır. 

1)      Anne ve baba çocuğa evde olumlu ders çalışma koşullarını sağlamalıdır!

A- Ders çalışmak için mutlaka önceden belirlenmiş bir zaman belirlenmelidir.

B- Çalışma, öğrencinin kendisini fiziksel ve duygusal olarak en iyi hissettiği zaman dilimlerinde yapılmalıdır.

C- Ders çalışmaya başlanılmadan önce öğrenci dinlenmiş ve bedensel ihtiyaçlarını karşılamış olmalıdır.

D- Derse başlanılmadan önce ders ile ilgili araç ve gereçler temin edilmelidir.

E- Ayrı bir ders çalışma odasının olması önemlidir.

F- Ayrı bir çalışma odası yoksa, ortak kullanılan bir odanın bir köşesi ders çalışma alanı olarak düzenlenebilir.

G- Ders çalışılırken kesinlikle bir şey yenilip-içilmemelidir.

H-Çalışma süresi öğrencinin yaş ve sınıf düzeyine göre düzenlenmelidir.

               I-Tekrarlar unutmayı engeller ve çalışmadan sonra yapılan etkinlikler bilgilerin hafızada kalmasını etkiler

2)       Çalışmaları ailesi tarafından desteklenmeyen, başarısızlıklarından  dolayı sürekli eleştirilen sosyal ihtiyaçları yeterince karşılanmayan çocuklar ;

  Kendisini değersiz bir kişi olarak görür; kendisini küçümser. Bu da onun var olan yeteneklerini gizlemesine neden olabilir. Bu tür çocuklar kapasiteleri uygun olmasına rağmen bunu kullanmayıp okuldaki başarılarını düşürürler.

 

3)      Anne ve baba öncelikle çocuğunu bağımsız bir birey olarak kabul etmeli, ona sevgi ile yaklaşmalıdır.

Onunla iyi ilişkiler kurarak onun duygu ve düşüncelerini dinlemeli, onun bu duygu ve düşüncelerine saygı göstermelidir. İstediği okulda okumasına ve mesleğe sahip olmasına izin vermelidir.

4)      Okulda çocuğun başarılı ya da başarısız olmasının en önemli nedenlerinden biri ailenin tutumudur.

Özellikle ailenin öğrencinin yapabileceğinden çok şey beklemesi,bunu öğrenciye yansıtması öğrenciyi başarısız kılmaktadır. Ailenin çocukla ilgili birtakım gerçekçi olmayan beklentiler geliştirmesi ve bunu çocuğa yansıtması çocukta çok büyük kaygı yaratır   

5)       Anne ve baba hiçbir zaman çocuğunu kardeşleri, ağabeyi, yaşıtı olan akraba çocukları ve başarılı olan arkadaşlarıyla kıyaslamamalıdır.

               Böyle bir kıyaslamadan acıya kapılan çocuk okulda mücadeleyi bırakabilir. Önemli olan çocuğu başkalarıyla değil;kendisi ile kıyaslamaktır. Çocuğun dünü ve bu günü arasındaki olumlu ve somut farkları görebilmek ve çocuğa yansıtabilmektir

6)      Ana-babalar genellikle çocuklarını dinlediklerini düşünürler.

  Oysaki çocuk           kendileriyle konuşurken sürekli ikaz, hatırlatma, önerilerde bulunma, fikir yürütme gibi müdahalelerle aslında çocuğu dinlememektedirler. Bunu fark eden çocuk ya susar yada küserek içine kapanır. Bu da anne baba ve çocuk arasında iletişim kopukluğuna yol açar.

7)      Anne ve baba çocuğa sürekli ders çalışması için baskı yapmak yerine çocuğa zamanı iyi kullanmasını ve görev bilincini öğretmelidir.

Başarıda önemli olan çok çalışmak değil etkili ve verimli çalışmaktır.Çocuğun devamlı ders çalışması yerine; çocuğun diğer sosyal faaliyetlere (resim,müzik,spor)zaman ayırması çocuk açısından yararlı olacaktır. Eğer evde kültür,eğitim, gibi konular çok fazla konuşulmuyorsa,anne-baba ya da ailenin diğer fertleri kitap okumuyorsa, çocuklardan bu davranışları beklemek boşuna olur.      

8)      Anne ve baba çocuğun arkadaş seçimine ve arkadaşları ile olan ilişkilerine çok sık müdahale etmemeli;

  

  Doğru seçimler yapabilmesi için ona destek olmalıdır. Çocuğun arkadaş ortamına yapılacak müdahale ve baskılar, çocuğun anne ve babaya karşı tavır takınmasına ve aileden uzaklaşmasına neden olur.

9)      Eleştiride bulunmak, çocukta daha iyisini yapmalısın, ben kötüyüm ya da siz de mükemmel değilsiniz gibi düşüncelere yol açar.

10)    Baskıcı, otoriter ve eleştirici tutum çocuğun kendine olan güvenini ortadan kaldıran, onun kişiliğini hiçe sayan bir tutumdur.

11)    Anne-babanın okul ile irtibatı ve verdiği önem çocuk tarafından hemen dikkate alınmaktadır.

12)   Ailenin okulla kurdu diyalog mutlaka geliştirilmelidir

          Okula olan ilginiz ve verdiğiniz önem kadar çocuğunuz okulu önemseyecektir.

          O yüzden bizler hep sizlere çocuğumuzun başarılı olabilmesi için şu konuları vurgularız ve öneriler sunarız.

1-Çocuğunuza zaman ayırın. Çocuğunuzla birlikte geçen zaman asla boşa geçen zaman değildir.

Çocuğu sevmek, ona bolca ve pahalı oyuncak almak değil onunla ortak faaliyetleri paylaşmak, ona zaman ayırmak, onunla oyun oynamaktır.Çocuğu sevmek, Sözle sevgiyi ifade etmenin ötesinde, eylemle bu duyguyu ona yaşatmaktır.

2- Çocuğunuzla birlikte olduğunuz zaman tüm dikkatinizi ona yoğunlaştırın.Bu nedenle başka bir işle meşgulken değil, kendinizi rahat hissettiğinizde çocuğunuzla ilgilenirken, anne ya da baba olmanın keyfini çıkarın.

3) Aşağılamak, suçlamak, çocuk adına karar vermek yerine, çocuğu dinleyin.

4) Dinlendiğini gören çocuk kabul edildiğini, dolayısıyla sevildiğini düşünen çocuktur.

5) Göz kontağı kurarak, gülümseyerek kabul belirtisini beden diliyle pekiştirin.Böylelikle çocuk “kişiliğine saygı duyulduğunu” düşünerek iletişimini sürdürür.

6- Okula her zaman gelin, çocuğunuzun dersine giren öğretmenleri ile tanışın,

7- Çocuğunuzun, arkadaş çevresinin nasıl kişilerden oluştuğunu ve nerelere gittiğini denetleyin,

8- Onları; arkadaşları ve kardeşleri ile kıyaslamayın, böylece onları küçük düşürmeyin,

9- Planlı ve programlı ders çalışmalarını sağlayın,

10 - Kendilerini daha iyi ifade edebilmeleri için, kitap okumalarını destekleyin,

11- Sınavlarda başarı için bol bol test çözmeleri gerektiğini vurgulayın,

12- Tv izleme ve bilgisayar konularına kısıtlama getirin,

13- Yaşları ne olursa olsun, onları DİNLEYİN,

14- Kendi hayat hikayelerinizden örnekler vererek onlarla konuşmayı deneyin,